Επίσημοι φορείς και οργανισμοί καταγγέλλουν ότι τακτικές του Greenwashing από πέντε μεγάλες διεθνείς τράπεζες περιπλέκουν και εντείνουν το πρόβλημα στο δάσος του Αμαζονίου, συμβάλλοντας στην καταστροφή της περιοχής. Επισημαίνεται ότι, κατά μέσο όρο, το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, ζωτικής σημασίας για την παγκόσμια βιοποικιλότητα και την κλιματική σταθερότητα, κατά το 71%, μένει απροστάτευτο από τις πολιτικές αυτών των τραπεζών, μην παρεμποδίζοντας την αποψίλωση των δασών, την απώλεια βιοποικιλότητας και τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των ιθαγενών.
Το Stand.earth και το Συντονιστικό Όργανο των Ιθαγενών Οργανώσεων της Λεκάνης του Αμαζονίου (COICA) σε έκθεσή του τονίζει τις ανεπάρκειες των περιβαλλοντικών και κοινωνικών πολιτικών έξι κορυφαίων τραπεζών που χρηματοδοτούν την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου στον Αμαζόνιο. Με τίτλο «Greenwashing the Amazon», αποκαλύπτεται ότι μόνο μία τράπεζα, η HSBC, έχει εφαρμόσει αποτελεσματικές πολιτικές για την προστασία του τροπικού δάσους του Αμαζονίου και των αυτόχθονων πληθυσμών του αποκλείοντας από τον Δεκέμβριο του 2022, τη χρηματοδότηση πετρελαίου και φυσικού αερίου με αποτέλεσμα να αποτραπούν νέες συναλλαγές το 2023 σχετικά με τις δραστηριότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου της περιοχής.
Η έκθεση υπογραμμίζει τις επιπτώσεις μιας συνεχιζόμενης χρηματοδότησης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ας σημειωθεί ότι στον Ισημερινό, οι παραχωρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου μεταφράζονται με το 65% των αυτόχθονων εδαφών, οδηγώντας σε σημαντική περιβαλλοντική υποβάθμιση και πολυάριθμες πετρελαιοκηλίδες που έχουν επηρεάσει σοβαρά τις αυτόχθονες κοινότητες, ενώ στο Περού, απειλείται το 33% των εδαφών, θέτοντας κινδύνους τόσο για το περιβάλλον όσο και για τους αυτόχθονες κοινωνίες.
Οι αποκαλύψεις της έρευνας αναδεικνύουν επίσης βασικά ζητήματα ως προς τη δομή των χρηματοοικονομικών συναλλαγών. 560 και άνω συναλλαγές που αναλύθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια κατέδειξαν ότι πολλές είναι έτσι δομημένες, ώστε να παρακάμπτουν αυστηρούς περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς ελέγχους, διευκολύνοντας σε τελευταία ανάλυση τη συνεχιζόμενη εκμετάλλευση του Αμαζονίου.
Οι φορείς απαιτούν τον πλήρη γεωγραφικό αποκλεισμό της χρηματοδότησης πετρελαίου και φυσικού αερίου στον Αμαζόνιο, ζητούν να επιβληθούν δηλ. εξαιρέσεις παρόμοιες με εκείνες της Αρκτικής του 2020. Πρόκειται για μέτρο ζωτικής σημασίας για την προστασία τουλάχιστον του 80% του τροπικού δάσους έως το 2025. Η δημοσίευση της έκθεσης προκάλεσε το ενδιαφέρον και συγκέντρωσε την υποστήριξη πολλών οργανώσεων, πολιτών και εμπειρογνωμόνων, υπερτονίζοντας την επιτακτική ανάγκη τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να υιοθετήσουν υπεύθυνες και στραμμένες προς το μέλλον πολιτικές.
Το Stand.earth και η COICA, ειδικότερα, προτρέπουν τις τράπεζες να σταματήσουν τη χρηματοδότηση πετρελαίου και φυσικού αερίου, να διακόψουν τις τρέχουσες επενδύσεις, αλλά και να προσαρμόσουν τα χαρτοφυλάκιά τους στη βιώσιμη ανάπτυξη, επισημαίνοντας ότι οι πολιτικές τους αποδεικνύονται απολύτως ανεπαρκείς για την πρόληψη περαιτέρω περιβαλλοντικής υποβάθμισης και κοινωνικής βλάβης.
«Από τότε που ξεκίνησε η εκμετάλλευση του πετρελαίου πριν από 60 χρόνια στον Αμαζόνιο του Ισημερινού, μας υποσχέθηκαν πρόοδο, υγεία, ευημερία και εκπαίδευση, αλλά πάνω από όλα, μια αξιοπρεπή ζωή. Ωστόσο, από τότε, οι αυτόχθονες λαοί έχουν πέσει μόνο θύματα ενός διεφθαρμένου συστήματος που διαιωνίζει τη βία εναντίον μας, αφαιρεί την επικράτειά μας, τους φυσικούς πόρους, τους αδελφούς και τις αδελφές μας και την ποιότητα ζωής μας», τονίζει ο José Esach, πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Ιθαγενών, CONFENIAE.
«Μέσα από τις παραπλανητικές πολιτικές τους και τις κενές υποσχέσεις τους, αυτές οι τράπεζες προσπαθούν να εξωραΐσουν την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου στον Αμαζόνιο και να κρύψουν τις καταστροφικές επιπτώσεις των καταστροφικών για το οικοσύστημα επενδύσεών τους», σημειώνει η Angeline Robertson, ερευνήτρια στο Stand.earth. «Ισχυρίζονται ότι ενδιαφέρονται για την κλιματική αλλαγή, τη βιοποικιλότητα και τους αυτόχθονες πληθυσμούς, αλλά αυτές οι δεσμεύσεις δεν σημαίνουν τίποτα έως ότου οι τράπεζες σταματήσουν να ρίχνουν λάδι στην φωτιά διοχετεύοντας δισεκατομμύρια στην επέκταση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου στην περιοχή».